Zelaya, de afgezette president van Honduras, is sinds vandaag terug in het land -niemand weet voor hoe lang deze keer- met als gevolg dat er een avondklok ingezet is. Niemand mocht zijn huis nog uit vanaf 16.oou en het zal voorlopig duren tot 7u morgenvroeg om alle mogelijke geweld te vermijden. Voor diegene die nu misschien ongerust zijn maak jullie dus geen zorgen want ik zit veilig thuis ook al wordt mijn gastfamilie er enorm opgewonden van want de meesten zijn voor Zelaya! Maar goed, laten we nu over leukere dingen praten, over de voorbije week hé!
Dinsdag was het dus onze Independence Day die heel goed verlopen is al was het in het begin wel stressen want alle meisjes van de klas, Marcella en ik incluis, moesten een traditioneel kleed aan hebben met een ingevlochten vlecht in ons haar gedecoreerd met blauwe of gele bloemetjes. Je moet al mijn foto's maar eens checken voor het resultaat :)!
Het was een kleurrijke, drukke en zonnige dag! Tegen de avond zag ik dan ook volledig rood maar dat is gelukkig al overgeslaan in ´bruin´hé, joepie!
De dag was ook een soort wedstrijd tussen de verschillende scholen van de omgeving die meededen en dit op verschillende gebieden. Onze kraampjes moesten zo mooi mogelijk en met enkel natuurlijke producten versierd worden, we moesten de mensen typische streekgerechten voorschotelen (daar hebben de ouders van mijn klasgenoten voor gezorgd) en dan had je nog de danswedstrijd en de optredens van de verschillende bandjes.
En onze school, Escuela Bilingüe Mesoamericana, heeft voor dit alles de tweede prijs gewonnen! En we zijn er fier op hoor!
Woensdag en donderdag was het dan tijd voor mijn welverdiende rust na deze drukke weken hehe en ik heb genoten, dat kan ik wel zeggen ja. Nog nooit van mijn leven heb ik zo een schoon strand gezien en er zijn er zelfs nog mooiere in Honduras 't schijnt!
Het is er wel duidelijk het tropisch klimaat, het voelt aan alsof je constant in een sauna loopt en als je dan geen zwembad of zee hebt om te verfrissen is het wel ondraaglijk! Ik ben blij dat waas ik woon er een koeler klimaat heerst zé.
Het hotel waar we verbleven was ook een paradijs, prachtige kamer en zwembad!
Wat ik nog gek vond was dat het water van de zee warm was, ik dacht echt dat het altijd koud was... Het was zalig zwemmen daar met de golven en zonder stenen of vuil! Mijn gastzus heeft me daar ook een gepast liedje geleerd, je moet de vertaling maar eens opzoeken :)...
EN EL MAR, LA VIDA ES MAS SABROSA
EN EL MAR, TE QUIERO MUCHO MAS
EN EL MAR, LA LUNA Y LAS ESTRELLAS
EN EL MAR, TODO ES FELICIDAD!
En dan heb ik iets laten doen dat ik nóóit of te nimmer van mijn leven meer ga doen namelijk heel mijn haar laten vlechten door zo een negerin van op ´t strand. Ik denk dat iedereen het wel met me eens is na het zien van de foto's dat dit überlelijk was, ik had precies een ziekte!!! Ik was dan ook superblij toen we thuis waren, dan kon ik me eindelijk verlossen van al die vlechtjes want dat deed nog zeer ook, té hard aangespannen!
Nu heb ik nog 1 vlechtje in mijn haar, als herinnering. En het was een enorm grappig zicht hoe mijn haar stond achteraf alsook het haar van mijn gastzus die het ook had laten doen en even 'blij' was als mij!
Verder ga ik ´beroemd´worden hier in Siguatepeque want binnenkort komen er reclamepaneeltjes in de supermarkt te hangen van het steakrestaurant van mijn tante en ze had aan mijn gastzus en mij gevraagd of we mee 'model' wouden staan. Ze hebben dus foto's van ons getrokken terwijl we moesten doen alsof we klanten waren en erg genoten van ons eten. Ik ben benieuwd voor het resultaat haha!
Gisteren heb ik dan den unief bezocht van mijn oudste gastbroer Edwin Benjamin, één van de meest gekende en beste universiteiten in Latijns-Amerika voor de agricultuur. De trip naar daar was een heel avontuur want de baan bestaat alleen maar uit bochten en mijn gastpapa rijdt altijd alsof hij meedoet aan een formule 1 wedstrijd.
In de unief zitten er studenten uit 17 verschillende landen en elk land mocht een typisch gerecht verkopen. Van Europa heb ik enkel Italië en Frankrijk gezien.
Er traden ook nog dansgroepjes op uit El Salvador, Panama, Honduras, Bolivië en de Dominicaanse Republiek. Ze droegen allemaal hun traditionele kledij en voerden hun traditionele dans op. Ik vind dat we dat toch ook eens beter zouden moeten hebben voor Europa hoor want dat zorgt echt voor ambiance in ´t kot!
En om af te sluiten;
Vandaag heb ik een reuzespin (pakt 12 cm groot!) gezien op misschien 2 cm van mij. Ik ben echt blij dat Marcella mij waarschuwde want ik wil nie weten wat ik zou gedaan hebben moest die op mij gezeten hebben, ik ging nu al tien meter verder lopen! ;)
Bueno, ik hou jullie in ieder geval op de hoogte van de politieke situatie hier maar je zal er ook wel van horen in België.
Saludos y Besos!
p.s.: Ik heb eindelijk mijn eigen officiële Hondurese voetbalshirt en er is een grote kans dat ik de volgende match in oktober live ga volgen in het stadium! arribaaa arribaaa!
¡ Viva Honduras !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten